SONUNDA BAŞARDIK HALİT BEY :)

Biz eşimle 2002 yılında evlendik. Ben 29, eşim 28 yaşında idi. İlk 1 yıl çocuk düşünmedik. 
Bir yıl geçtikten sonra çocuk sahibi olmaya karar verdik. Ama nereden bilecektik ki bizim çocuğumuzun
 uzun bir süre olmayacağını... 6 ay kendiliğinden olmayınca, doktora gitmeye karar verdik.
 İlk gittiğimiz doktor, acele etmeyin biraz bekleyelim dedi. Benim yumurtalıklarım tam çalışmıyordu. 
İlk doktora başvurmamızla bizim çocuk sahibi olma çabalarımız başlamış oldu. İlk zamanlar o kadar 
üzerinde durmadım, “olur!” diyordum. Baktım ki, gün geçtikçe olumlu bir sonuç alamıyoruz. 
2004 yılında yumurtalıklarımda portakal büyüklüğünde kist olduğu söylendi ve ameliyat oldum. 
2005 yılında, yumurta güçlendirici ilaçlarla hamile kaldım. İnanamamıştım.
 Ama bu sevincimiz kısa sürdü. Çünkü, kalp atışlarını duymak için beklerken, düşük yaptım.
 Eşim her zaman benim yanımdaydı. O da çok üzülüyordu ama bunu bana hiçbir zaman yansıtmadı.
 İkimiz için de tedaviye devam etmekten başka yapacak bir şey yoktu.
 Ben bazen bir düşük yaptım, gebe kalabiliyorum diye umutlanıyordum. 
Kendiliğinden olur diyorlardı, ama maalesef bir daha hamile kalamadım! 
Yeni doktorlar, yeni tedaviler derken, birkaç kez aşılama yapıldı. Bundan da sonuç alamadık.
 Eşim de, benim yüzümden çocuk sahibi olamıyor diye üzülüyordum.
 Arkadaşlarım doğum yapıyordu, onlara tebriğe gidemiyordum. Sokakta bütün hamileler ve 
hamile giyim satan dükkanlar karşıma çıkıyordu. İçim acıyor, hep ağlıyordum ve Allah’a dua ediyordum. 
Allah’ımdan hep hayırlısını, sağlıklısını istiyordum. Çoğu zaman hep ümitsizliğe kapılıyordum ama
 eşim beni ayakta tutuyordu.
Tüp bebek son çareydi bizim için!

En son gittiğimiz doktor aşılamadan sonra yapılacak bir şey yok, artık “tüp bebek” demişti. 
Tüp bebek son çareydi! Tüp bebek merkezlerini araştırdık. En iyisini bulmalıydık.Halit beyin merkezi 
 İstanbul’da idi. 
Ben daha önce, kısa dahi olsa hamilelik geçirdiğim için, tüp bebek tedavisinde hamile kalırım düşüncesiyle
 Bursa’da bir tüp bebek merkezinde deneme kararı aldım. Sonuç, olumsuzdu. Dünyam başıma yıkıldı. 
Sonucu öğrendiğim o günü hiçbir zaman unutamam. Eşimle kararlıydık, maddi durumumuz yettiğince
 tüp bebek yapmaya devam edecektik. 
Tüp bebek için fazla harcayacak ne zamanımız ne de paramız vardı. 
Eşimin bir yakını bize DR. HALİT FIRAT ERDEN Bey’i tavsiye etti.
 Dr. Halit Bey’den randevu aldık. İlk görüşmemizde bizden tahliller istedi. 
Tahlilleri yaptırdık, bir ay sonra yine Dr. Halit Bey’e gittik. 
Tahlil sonuçlarıma göre kanımda pıhtılaşma olduğunu ve bunu halledeceğini ayrıca bana laparoskopi 
yapılmasını istedi. Laparoskopi yapıldı ve durum kötü 3. 4. evre ENDOMETRİOZİS.
 Bu güne kadar hiçbir doktor bana bunu söylemedi.
 Dr. Halit Bey ile 2008 Eylül ayında tüp bebek tedavisine başladık. Dr. Halit Bey’in titizliği, 
doktordan çok arkadaşça yaklaşımı, beni hem rahatlatmış, hem de bebek için ümitlendirmişti. 
Yumurtalar toplandı, transfer edildi. 12 gün sonra kandan test yaptırdım. 
“Kesin hamileyimdir”, diyordum. Eşim sonucu alıp geldiğinde bir kez daha dünyam yıkıldı.
 Artık hiç umudum kalmamış, çocuk sahibi olmayacakmışım gibi hislere kapılmaya başladım. 
Eşim, Dr. Halit Bey’i aradı, sonucu söyleyip neden bu sefer de tutmadığını sordu.
 Halit Bey bizi İstanbul’a çağırıp, bir sonraki tüp bebek denemesinden önce ekibin Aile Hekimi
 ve Beslenme Danışmanı Dr. MURAT BERKSOY’un da bizi görmesini istediğini söyledi. 
Bir kez de bu destek tedavi yönteminden de faydalanarak deneyelim istedik, 
kaybedecek bir şeyimiz yoktu. Maddi ve manevi olarak çok yıpranmıştık.
 Ailelerimizin de desteğini alarak Dr. Murat Bey’den randevu aldık.

Beslenme ile ilgili destek tedavi gördüm

Tekrar İstanbul yollarına koyulduk.
 Dr. Murat Bey’le ilk görüşmemize gittik. Dr. Murat Bey çok ümitli konuşuyordu. 
Benim için neredeyse, kesin çocuk sahibi olacaksın dercesine. 
Bütün ümitlerim bitmişken, beni tekrar ümitlendirdi. Bana tedavinin sonunda, 
yumurta sayısı az olabilir fakat, kaliteli yumurta elde edeceğimizi söyledi.
 Ben ilk etapta hamile kalabildiğimi söylediğimde, Dr. Murat Bey’in bana söylediği şu oldu. 
‘Bizim için hamile kalman değil, bebeğini kucağına alman önemli!” Diyetle tedavi listemizi aldıktan sonra
 Bursa’ya döndük. Listeyi saati saatine uyguluyor, her akşam yemeğinden sonra eşimle yarım saat yürüyüş yapıyorduk. Ayda bir sefer kontrole gidiyorduk. Aslında kilolu değildim ama zayıflamak bir yanda da hoşuma gidiyordu. Sıkı diyetle geçen 4 ayın sonunda 7 kilo verdim ve Dr. Murat Bey benim hazır olduğumu söylediğinde çok heyecanlandım.

Dr. Halit Bey, Dr. Murat Bey’den okey alınca hemen tedaviye başladı.ve transferimi yaptı.
12 gün nasıl geçer derken, 29 Nisan 2009 geldi çattı. Sabah kan verdiğim merkeze, öğleden sonra
 eşimle buluşup giderken yolda ağlamaya başladım. Kalbim duracaktı.
 Bir yandan dua ediyor, bir yandan da “Ya bu da tutmadıysa…” diyordum.
 Laboratuvarın merdivenlerini nasıl çıktığımı bilmiyorum. İsmimi görevliye söyledik.
 Görevli sonuç kağıdını arıyordu, sanki bayılacaktım. Daha kağıt görevlinin elindeyken eşim
 “Fatma 303, 303” diyordu. Aman Allah’ım tutmuştu, bu sefer olmuştu. 
Orada gözlerimden yaşlar süzülmeye başladı, herkes bize bakıyordu. 
“Allah’ım tuttu tuttu” diyordum. Eşimle birbirimize sarıldık ağlıyorduk.
 Hayatımda hiç bu kadar mutlu olmamıştım
. Eve gelir gelmez, Dr. Halit Bey ve Dr. Murat Bey’i aradık, sonucu bildirdik. 
Dr. Halit Bey, bizim 2 hafta sonra İstanbul’a kontrole gelmemizi istedi. 
Dr. Murat Bey “diyete 3 aylık olana kadar devam” dedi. 
2 hafta sonra İstanbul’a gittik. Dr. Halit Bey beni muayene etti ve bebeğimin kalp atışlarını dinletti. 
Bir kez daha dünyanın en mutlu insanı olmuştum..
HALİT FIRAT ERDEN BİZİM VESİLEMİZ OLDU..UMUDUMUZ OLDU...
ALLAHIM HERKESİN YAVRUSUNU KUCAGINA ALMAYI NASİB ETSİN..

F.İRTEM 

Kızımız Buket Sultan İRTEM